اقتدار جامعهی اپنسورس پشت وردپرس
وردپرس یه پروژهی اپنسورس (open source) میباشد. یعنی کدش جلوی کلیه مقطع؛ هر کسی تو جهان میتونه ببینه، تغییر تحول بده و حتی بهترش کنه. اگه یه رمز به کاغذی گیتهاب وردپرس بزنی، میبینی تا همین الان بیشتر از ۱۲,۴۰۰ تا فورک ازش گرفته گردیده. یعنی هزاران اپنویس و گروه متفاوت یا این که دارن ورژنی خودشون رو آزمایش میکنن یا این که بدون واسطه روی گسترشی وردپرس شغل طراحی سایت   میکنن.
از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۴، نسبتاًً هر روز روی وردپرس تغییر تحول صورت گرفته. به صورت معدل روزی در بین ۵۰ تا ۲۰۰ خط کد توی این پروژه اصلاح، بهبود یا این که اضافه گردیده. این نشون میده یه ارتش گرانقدر از کانتریبیوترها (contributorها) شبانهروز دارن کوشش میکنن تا وردپرس سریعخیس، پایدارتر و امنخیس بشه.
هم اکنون نکتهی اساسی اینجاست:
اگه شما تحت عنوان یه نرم افزارنویس می پنداری وردپرس یه اختلال امنیتی یا این که دیتابیسی یا این که هر باگ دیگهای داره، راه و روش صحیح این وجود ندارد که صرفا بشینی بگی «خیر آقا وردپرس ایراد داره» یا این که بخوای یه سیستم مخصوص گرون رو به سایر بفروشی. شایسته ترین عمل اینه که بری توی همین گیتهاب، نقص رو حل کنی و تغییرتو پوش کنی تا توی ورژنهای آجل وردپرس بهبود داده بشه.
این همون اقتدار اپنسورس است. وردپرس دست یه کمپانی یا این که یه مجموعه کوچیک وجود ندارد که اگه باگی داشت سالها کسی درستش نکنه. پشتش یه جامعهی کبیر جهانیه که هر روز داره قادرترش میکنه. و همین سبب ساز گردیده امروز در حدود ۴۳ درصد مجموع اینترنت عالم روی وردپرس باشه.
وردپرس یا این که سیستم منحصر؟ کِی کدوم رو تعیین کنیم؟
بذار یه نمونه بی آلایش بزنم. هنگامی میخوای هر روز از خونه بری رمز عمل و برگردی، هر ماشینی کارت رو رویه میندازه. پراید باشه، پژو باشه یا این که حتی بنز و بیامو. تمامیشون یه شغل رو جاری ساختن میدن: میرسوننت به مقصد. خب دیگه منطقی وجود ندارد بشینی از صفر یه ماشین پیاده سازی کنی و بسازی، مملواز نقص و کلی فرصتبر.
وردپرس هم همینطوره. برای خیلی از وبسایتها مثل خبری، فروشگاهی، شرکتی، آموزشی یا این که خدماتی، تمامیچی فراهمست. کافیه ازش استعمال کنی و نهایتاً یکیاز دو تا افزونه یا این که پوسته بزنی طرز. با این فعالیت خیلی سریعخیس به هدفت می رسی، سوای اینکه یکسری ماه وقت و کلی هزینه بذاری برای ساختن یه سیستم مخصوص.
البته برخی وقتا داستان فرق میکنه. فرض کن کوچهی خونت صرفا ۷۰ سانت پهنا داره. خب طبیعیه که هیچ ماشینی ازش رد نمیشه. اونجاست که می بایست بری سراغ یه وسیله خاص مثل موتور یا این که حتی خودت یه چیز نو بسازی. این همون شرایطیه که پروژهی تو نیازهای خیلی خاص و فارغ استاندارد داره. توی این وضعیت، دیگه وردپرس پاسخ نمیده و می بایست بری سمت سیستم منحصر به فرد.
پس تودهبندی اینه: تا جایی که وردپرس نیازهای تو رو پوشش میده، شایسته ترین انتخابه، سریع، ارزون و مطمئن. ولی اگه شرایطت خاص بود و حتی ۱۰ درصد امکاناتی که میخوای توی وردپرس پیدا نشد، اون موقع منطقیه که وقت و هزینه بذاری برای ایجاد کرد یه سیستم منحصربهفرد.
اقتدار جامعهی اپنسورس پشت وردپرس
وردپرس یه پروژهی اپنسورس (open source) میباشد. یعنی کدش جلوی کلیه مقطع؛ هر کسی تو جهان میتونه ببینه، تغییر تحول بده و حتی بهترش کنه. اگه یه رمز به کاغذی گیتهاب وردپرس بزنی، میبینی تا همین الان بیشتر از ۱۲,۴۰۰ تا فورک ازش گرفته گردیده. یعنی هزاران اپنویس و گروه متفاوت یا این که دارن ورژنی خودشون رو آزمایش میکنن یا این که بدون واسطه روی گسترشی وردپرس شغل طراحی سایت   میکنن.
از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۴، نسبتاًً هر روز روی وردپرس تغییر تحول صورت گرفته. به صورت معدل روزی در بین ۵۰ تا ۲۰۰ خط کد توی این پروژه اصلاح، بهبود یا این که اضافه گردیده. این نشون میده یه ارتش گرانقدر از کانتریبیوترها (contributorها) شبانهروز دارن کوشش میکنن تا وردپرس سریعخیس، پایدارتر و امنخیس بشه.
هم اکنون نکتهی اساسی اینجاست:
اگه شما تحت عنوان یه نرم افزارنویس می پنداری وردپرس یه اختلال امنیتی یا این که دیتابیسی یا این که هر باگ دیگهای داره، راه و روش صحیح این وجود ندارد که صرفا بشینی بگی «خیر آقا وردپرس ایراد داره» یا این که بخوای یه سیستم مخصوص گرون رو به سایر بفروشی. شایسته ترین عمل اینه که بری توی همین گیتهاب، نقص رو حل کنی و تغییرتو پوش کنی تا توی ورژنهای آجل وردپرس بهبود داده بشه.
این همون اقتدار اپنسورس است. وردپرس دست یه کمپانی یا این که یه مجموعه کوچیک وجود ندارد که اگه باگی داشت سالها کسی درستش نکنه. پشتش یه جامعهی کبیر جهانیه که هر روز داره قادرترش میکنه. و همین سبب ساز گردیده امروز در حدود ۴۳ درصد مجموع اینترنت عالم روی وردپرس باشه.
وردپرس یا این که سیستم منحصر؟ کِی کدوم رو تعیین کنیم؟
بذار یه نمونه بی آلایش بزنم. هنگامی میخوای هر روز از خونه بری رمز عمل و برگردی، هر ماشینی کارت رو رویه میندازه. پراید باشه، پژو باشه یا این که حتی بنز و بیامو. تمامیشون یه شغل رو جاری ساختن میدن: میرسوننت به مقصد. خب دیگه منطقی وجود ندارد بشینی از صفر یه ماشین پیاده سازی کنی و بسازی، مملواز نقص و کلی فرصتبر.
وردپرس هم همینطوره. برای خیلی از وبسایتها مثل خبری، فروشگاهی، شرکتی، آموزشی یا این که خدماتی، تمامیچی فراهمست. کافیه ازش استعمال کنی و نهایتاً یکیاز دو تا افزونه یا این که پوسته بزنی طرز. با این فعالیت خیلی سریعخیس به هدفت می رسی، سوای اینکه یکسری ماه وقت و کلی هزینه بذاری برای ساختن یه سیستم مخصوص.
البته برخی وقتا داستان فرق میکنه. فرض کن کوچهی خونت صرفا ۷۰ سانت پهنا داره. خب طبیعیه که هیچ ماشینی ازش رد نمیشه. اونجاست که می بایست بری سراغ یه وسیله خاص مثل موتور یا این که حتی خودت یه چیز نو بسازی. این همون شرایطیه که پروژهی تو نیازهای خیلی خاص و فارغ استاندارد داره. توی این وضعیت، دیگه وردپرس پاسخ نمیده و می بایست بری سمت سیستم منحصر به فرد.
پس تودهبندی اینه: تا جایی که وردپرس نیازهای تو رو پوشش میده، شایسته ترین انتخابه، سریع، ارزون و مطمئن. ولی اگه شرایطت خاص بود و حتی ۱۰ درصد امکاناتی که میخوای توی وردپرس پیدا نشد، اون موقع منطقیه که وقت و هزینه بذاری برای ایجاد کرد یه سیستم منحصربهفرد.

 اقتدار جامعهی اپنسورس پشت وردپرس
اقتدار جامعهی اپنسورس پشت وردپرس